Φούριες μέσα στον 15 Αύγουστο

Πέρασα αυτές τις μέρες από το χωριό όπως κάνω κάθε χρόνο. Το δυστήχημα είναι ότι έπεσα πάνω σε δουλειές τις οποίες έπερεπε οπωσδήποτε να τελειώσω και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να μην μπορέσω να απολαύσω την γιορτή και το πανηγύρι. Ούτε που χόρεψα αυτές τις μέρες και γενικότερα δεν μπόρεσα να το χαρώ. Τις περισσότερες ώρες τις πέρασα φτιάχνοντας μια περίφραξη στην αυλή μου, ψάχνοντας για εργάτες από εδώ και από κει και σε προστριβές με κάτι γείτονες.

Κάπου εκεί στην Επαρχία Βοϊου

Μια φευγαλέα επίσκεψη από την Μόλιστα με οδήγησε στον γυρισμό σε ένα όμορφο χωριό κοντά στο Πεντάλοφο ...το περίφημο Δίλοφο. Αφορμή συνήθως πέρα από το να κόψω δρόμο μέσω ενός μαγευτικού χωματόδρομου που οδηγεί από το Πεντάλογο στο Δίλοφο ήταν και να πάρω έναν τενεκέ σκληρό κατσικίσιο τυρί. Τα γάλατα φυσικά είναι ντόπια από τα κατσίκια της περιοχής ...το δε τυρί (πεντανόστιμο μεταξύ των άλλων) μαγιάτικο. Αρκετά χρόνια τώρα ένας δραστήριος ντόπιος έστησε ένα μεγάλο τυροκομείο και παράγει μεταξύ των άλλων φέτα, πρόβειο, γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κασέρι , μπάτζιο και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο ακόμα.
Έμεινα και για ένα τσίπουρο στο καφενείο (αν και το φτιάχνουν εκεί με γλυκάνισο) κουβεντιάζοντας λίγο με τον Τηλέμαχο (έτσι λένε τον τυροκόμο) ενώ απένταντι μου έστεκε επιβλητικό το παλιό σχολείο του Διλόφου, μνημείο μιας εποχής που ο τόπος έσφυζε από ζωή και η πλατεία από παιδικές φωνές .....Ας είναι καλά και το Δίλοφο λοιπόν.....