Συνομιλία με τον Μπάρμπα

Εχθές το βράδυ τον πήρα για να μάθω νέα απ΄το χωριό. Μπάρμπας είναι γειά , αλλά και τρόπος του λέγειν γιατί δεν είμαστε κοντινοί συγγενείς. Υπάρχει μια μακρινή συγγένεια από την μητριαρχική πλευρά μας απο το Γανναδιό. Τα νέα είναι τα ίδια περίπου κάθε φορά ...ποιός εμφανίστηκε να φέρει τσιγάρα και εφημερίδες, πώς τα περάσαμε στην Κόνιστα κάθε Πέμπτη που πάει το λεωφορείο, τι καιρό έκανε αυτές τις μέρες αν και χθές το γύρισε σε χιονάκι (....τούφες τούφες έπεφτε το χιόνι το βραδάκι αλλά όχι πάνω από μισύ ώρα και το έλιωσε αμέσως)....και μετά ρωτάει τι κάνω εγώ ...αν κλαίει καμία ....αν θα μαζέψουμε φέτος τα κεράσια από το κτήμα του (ράντς το αποκαλεί ). Κλαίει καμία εκεί ...μου κάνει πάλι και μετά αρχίζουμε την πολιτική κουβέντα , ποιοί είπανε τι , πως είναι η κατάσταση στο Κόσσοβο και ποια είναι η εκτίμησή του για το μέλλον της περιοχής και άλλα πολλά ....Ωραίος είναι ο Μπάρμπας κι ας είναι μόνος του εκεί πάνω . Καθισμένος δίπλα στη σόμπα αναπολεί τις τρέλλες της νιότης του και νοσταλγεί την οικογένειά του...........