. ΜΟΛΙΣΤΑ: Ιστορίες για γέλια και για κλάματα

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Ιστορίες για γέλια και για κλάματα



Εκειπάνω, σε ένα χωριό στην περιοχή μας, ανάμεσα στους άλλους μετανάστες ήταν και ένας Αλβανός εργάτης γύρω στα 50 , με ευγενική φυσιογνωμία, που τον φωνάζαμε Φάνη (τα πραγματικά τους ονόματα δεν τα γνωρίζαμε, γιατί ήταν μουσουλμάνοι και τα κρύβαν).  Ο Φάνης κυρίως ασχολούνταν με βοηθητικές δουλειές και ότι του δίναν οι άλλοι συμπατριώτες του που είχαν τα συνεργεία. Τις περισσότερες φορές μάλιστα ήταν οι άλλοι που κλείναν την δουλειά και παίρναν και μια προμήθεια από την αμοιβή του Φάνη. Ή ακόμα χειρότερα , παίρναν οι ίδιοι την αμοιβή και έδιναν κάτι και στον Φάνη.

Ο κακομοίρης δεν ήξερε ούτε να μιλήσει και προσπαθούσε να συννενοηθεί κάνοντας νεύματα και χειρονομίες. Με τα πόδια ερχόταν από τα σύνορα και με τα πόδια έφευγε πάλι.

Έφερε και την γυναίκα του κάποια στιγμή ...ένα πλάσμα ασουλούπωτο που έμοιαζε να έχει βγει από τον κόσμο των Χόμπιτ. Εκείνη πήγαινε για να καθαρίζει τα σπίτια και να βοηθάει σε διάφορες άλλες δουλειές , ότι έβρισκε δηλαδή. Έμεναν και οι δυό τους σε μια αποθήκη πάνω στο σχολείο, ένα βρώμικο δωμάτιο χωρίς νερό και τουαλέτα.

Στους άλλους μετανάστες που ήταν όμως της κλίκας (το λένε και μάγκα στα αλβανικά) που έπαιρναν τις δουλειές στο χωριό οι ντόπιοι είχαν παραχωρήσει ένα από τα κοινοτικά διαμερίσματα του πολιτιστικού συλλόγου.
Κι έτσι κυλούσε όμορφα και ήρεμα η ζωή στην όμοφη επαρχία μας....Πέρασαν μέρες.

Κάποια στιγμή πήρα τηλέφωνο τον μπάρμπα να ρωτήσω τι γίνεται εκεί πάνω ....
- Τα έμαθες ; μου είπε ..
- Τί να μάθω ; ρώτησα και εγώ απορημένος ...
- Του Φάνη του έφυγε η γυναίκα ...την πούλησαν οι άλλοι - πήραν μια προμήθεια δηλαδή - για να φροντίζει έναν παππού στο διπλανό χωριό. Τα κανονίσαν μεταξύ τους , έψησαν και αυτήν και έμεινε ο Φάνης στην απέξω.
- Καλά και πως έγινε ....έκανα να ρωτήσω εγώ ...
- Πώς να γίνει ...τα ίδια θα λέμε. Την παζάρεψαν αυτά τα κοπρόσκυλα και την έδωσαν στον γέρο να τον φροντίζει. Την είδε και ο γιός του εκεί που ήταν γεροντοπαλίκαρο  και βολεύτηκαν όλοι τους οικογενειακώς. Αυτήν την σουλουπώσαν κιόλας ...της φόρεσαν καινούργια ρούχαν , έφτιαξε και το μαλλί της στο κομμωτήριο στην Κόνιτσα κι άλλο που δεν ήθελε και εκείνη.
- Κι ο Φάνης τι απέγινε;
- Πήγε μαζί με τους άλλους να την πάρει πίσω , γιατί την ζήτησε κάποιος άλλος για δουλειά στο χωριό ...αλλά τους κυνήγησαν εκείνοι εκεί και η γυναίκα του του είπε ...
-Γιατί ήρθες; Σε κάλεσε κανένας; Έπρεπε να τηλεφωνήσεις πρώτα..!!!
Κι όπως ήταν τον βούτηξαν τα αφεντικά της γυναίκας του μαζί με τους άλλους Αλβανούς και τον πήγαν μέχρι το τελωνείο στα σύνορα , γιατί δεν είχε και χαρτιά ο δόλιος ο Φάνης. Είχαν και μεγάλα παιδιά με την λεγάμενη που μένανε , λέει , κάπου στην Θεσσαλονίκη.

Ήσυχη και γραφική δείχνει η ζωή στην επαρχία μας ...αν σηκώσει κανείς όμως το πέπλο της ειδυλλιακής εικόνας της φύσης με τα προβατάκια θα ξεπροβάλλουν από πίσω τα θηρία με τα μάτια τους να γυαλίζουν μέσα στο σκοτάδι.....Τον Φάνη δεν τον ξαναείδαμε από τότε. Κάτι άκουσα για αυτόν ότι του είχε λασκάρει κάπως και έφυγε για το χωριό του στην Αλβανία.

φωτογραφία: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Laugh.JPG (διανέμεται υπό τους όρους της Άδειας Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU).
blog comments powered by Disqus

google analytics