Ένα ποίημα του Ρένου Αποστολίδη

[...] Μόλιστα,
αν ήσουν η πατρίδα μου,
η δικιά μου η πόλη,
θα διάβαζες στα μάτια μου,
κι η βρύση δε θα σιγομουρμούριζε
τόσο λυπητερά.
Μόλιστα , Μόλιστα,
γωνιά κατοικημένη με το σλαβικό όνομα
ακραία της ερημιάς μου.
Κι όμως
ο ξένος σε αγαπούσε
εκείνο το πρωϊνό.

Ρένος Αποστολίδης , Ποιητικά γράμματα 1949

 Το παραπάνω ποίημα , που αγνοούσα την ύπαρξή του , βρήκα σχετικά πρόσφατα στο βιβλίο του Χαρίλαου Γκούτου για την Μόλιστα. Το αναδημοσιεύω εδώ...Σύντομα θα επανέλθω με νεότερη δημοσίευση , αφού πέρασε πάνω από ένας μήνας από την τελευταία. Άλλωστε αυτό το "Γωνιά κατοικημένη ...ακραία της ερημιάς μου" κάτι μου λέει, αν και δεν είμαι ξένος στην Μόλιστα.