. ΜΟΛΙΣΤΑ: Μια βραδυά στην Μόλιστα καθαροδευτεριάτικα

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Μια βραδυά στην Μόλιστα καθαροδευτεριάτικα

Σκεφτόμουν από μέρες να περάσω το τριήμερο στην Μόλιστα, αλλά οι προγνώσεις του καιρού των ημερών δεν ήταν ενθαρρυντικές. Εικόνα καθαρή για το αν ο δρόμος για το χωριό ήταν ανοιχτός δεν είχα. Η απάντηση από το Α.Τ. Κόνιτσας ήταν "πάρε και αλυσίδες καλού κακού". Η κακοκαιρία συνεχίστηκε και την Κυριακή, όπου έφτασε να χιονίζει και στα Γιάννενα.
Ξημερώνοντας Δευτέρα πρωί , το πήρα απόφαση -είδα και τον καιρό που ήταν λιακάδα- , πήρα μια βαλιτσούλα πράγματα, μια λαγάνα που μόλις είχε βγεί από τον φούρνο και ξεκίνησα.  Βρήκα λίγο κίνηση προς το Μέτσοβο, αλλά ο δρόμος ήταν πεντακάθαρος.
Συνεχίζοντας πάνω στην Εγνατία προς Γιάννενα , σταμάτησα πάνω σε μια από τις νέες γέφυρες με θέα την λίμνη : 
 
Η αντάρα που είχε στα πολύ ορεινά είχε ήδη κάπως ξεθωριάσει και φαίνεται αρκετά καθαρά και το νησάκι των Ιωαννίνων. Στα δεξιά μου όμως άκουσα έναν θόρυβο. Κοιτάζοντας προσεκτικότερα είδα το παρακάτω φαινόμενο κατολισθήσεως - πρωτόγνωρο για μένα αφού δεν μου έχει ξανατύχει να βλέπω την γη να φεύγει μαζί με πέτρες , βράχους και δέντρα (δείτε το εμβεδωμμένο βίδεο, μόνον ενός λεπτού) : 

Μετά από αυτό το αναπάντεχο (γιατί υπάρχει και το αναπάντεχο) συνέχισα για το χωριό. Πριν πάρω την ανηφόρα για την Κόνιτσα έκανα μια στάση ...Η φύση με αποζημίωσε και πάλι αφού δεν είχα ξαναδεί την Κόνιτσα ντυμένη στα λευκά , ούτε το όρος Νεμέρτσικα : 


 

Φούσκωσε και ο Αώος και κατέβαζε μπόλικο νερό ..που διάολο πάει όλο αυτό το νερό (το συγκεκριμένο πάει μέσα στην Αλβανία) και γιατί μένουμε χωρίς μετά από κανά δίμηνο ..αφήνω σε άλλους ειδικότερους να το απαντήσουν. 

Έφτασα τέλος και στην Μόλιστα, βρίσκοντας μια παρέα εκεί στο Μποτσυφάρι να έχει στρώσει το αποκριάτικο τραπέζι...Η αυλή του σπιτιού μου ήταν περιτριγυρισμένη με χιόνι ύψους μισού μέτρου περίπου. Έφτασα μέχρι την είσοδο όπως σε κάτι παλιές καμπόικες ταινίες χοροπηδώντας σαν τσαλαπετεινός. 

Πέρασα βέβαια το βράδυ τουρτουρίζοντας αφού το σπίτι ήταν υγρό και το κρύο δεν έλεγε να σπάσει όσα κούτσουρα και αν έριξα στο τζάκι. Βέβαια αποζημιώθηκα την επομένη αφού η πρωϊνή βόλτα ήταν φανταστική. Μια γλυκιά μέρα με τους ήχους του χιονιού που λιώνει ....άντε χαλάλι του είπα και τράβηξα και τις τελευταίες φωτογραφίες πριν σωθεί εντελώς η μπαταρία:
 


 

Αν παρόλα αυτά το μάτι σας δεν χόρτασε να βλέπει χειμωνιάτικες όψεις της Μόλιστας...έχετε υπομονή και σύντομα θα δείτε και άλλες φωτογραφίες με τον δέοντα σχολιασμό. Χρόνια πολλά σε όλους και καλή Σαρακοστή.

blog comments powered by Disqus

google analytics